Onderzoek je beroep (of roeping)
Herken je dat gevoel dat je na een vakantie geen of weinig zin hebt om weer aan de slag te gaan?
Dat is niet vreemd.
‘Vakantie’ betekent ‘leegte’. En in een paar weken leegte komen we vaak bij onszelf. Voelen we onszelf wat beter dan in de dagelijkse flow van ons werk.
De huidige coronacrisis geeft ook die leegte, maar dan komt er voor je gevoel meer ‘oordeel’ over. ‘Crisis’ betekent ‘oordeel’.
De crisis legt dan ook, meer dan vakanties, de zogenoemde ‘bullshitjobs’ pijnlijk bloot. De banen die, voor ons gevoel en bij nadere bestudering, eigenlijk helemaal niet nodig zijn. Overbodig. En het nare is dat je dat zélf aanvoelt.
Het heeft geen zin om de ‘stierenstrontbanen’ op te sommen of aan te wijzen. Het heeft wel zin om de gevoelens bij je baan en werk serieus te nemen.
Het is natuurlijk confronterend voor je als je moet concluderen dat je je niet bewust bent geweest van die onzinnigheid- en zinloosheidsgevoelens. Niemand wil irrelevant werk doen. Niemand wil werken om aan het eind van de maand zoveel mogelijk geld over te houden.
Nou ja, ons ego wil dat misschien.
Maar ons echte ik?
Tuurlijk niet.
In een crisis komen we vaak tot onszelf. We voelen diep in onszelf dat we niet op onze (werk)plek zitten, en “eigenlijk” wat anders zouden willen doen. Dat kan een sterke innerlijke maar ook sterk onderdrukte drang zijn.
Wat gebeurt er als je die drang in de ogen kijkt?
Wat voel je als je je verlangens serieus neemt?
Schaamte kan om de hoek komen kijken.
Lusteloosheid.
Verdriet.
Oordeel over onszelf. ‘Wat ben ik in godsnaam met mijn (werk)leven aan het doen?’
Maar – en dat is de ware hoop – bij acceptatie van al deze gedachten en gevoelens en het doorleven ervan… komt er ruimte vrij voor je roeping!
En dat werkt onnoemelijk bevrijdend!
Herken je dit?
Wil je hier een eerlijk en oordeelvrij gesprek over aangaan?
Wil je begeleiding naar je roeping?
Dan kan dat.
Welkom voor een eerlijke confrontatie, met het oog op een eerlijke toekomst!
Neem gerust én gedurfd contact met me op!
